ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΜΗΝΗ
Τ’ αστέρια που σχηματίζονται στην ίδια περιοχή του διαστήματος σε ανοιχτά σμήνη προσκολλώνται μεταξύ τους για μερικά εκατομμύρια χρόνια κι ύστερα απομακρύνονται το ένα από το άλλο.
Τα ανοιχτά σμήνη είναι ουράνια κοσμήματα λαμπρών αστεριών κι αποτελούν τα καλύτερα αξιοθέατα στον ουρανό μας. Τα περισσότερα είναι σχετικά χαλαρές ομάδες, όπου κυριαρχούν λαμπρά μπλε και λευκά αστέρια. Μπορεί να περιέχουν πάνω από ένα ζεύγος εκατοντάδων αστεριών - σπανιότερα περιέχουν περισσότερα – και συνήθως βρίσκονται σε περιοχές λαμπερών νεφελωμάτων.
‘Ολ’ αυτά τα χαρακτηριστικά ανάγονται στην καταγωγή των ανοικτών σμηνών, καθώς πρόκειται για ομάδες αστεριών που σχηματίσθηκαν πρόσφατα στο διάστημα κι ακόμα δεν πορεύονται στους χωριστούς εξελικτικούς τους δρόμους. Σμήνη όπως οι Πλειάδες στον αστερισμό του Ταύρου – ίσως το γνωστότερο σμήνος απ’ όλα – είναι μόνο μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ετών.
Ακόμα κι αν όλα τ’ αστέρια σ’ ένα σμήνος γεννήθηκαν από το ίδιο αρχικό πρωτοαστρικό νέφος, βρίσκονται όλα σε μια σχετική κίνηση το ένα προς το άλλο και πέρα από μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, σταδιακά, οι κινήσεις αυτές τ' απομακρύνουν μεταξύ τους. Παράλληλα, τα βαρύτερα, ταχέως εξελισσόμενα αστέρια θα έχουν ήδη εξαντλήσει τα καύσιμά τους κι αυτά με την μεγαλύτερη μάζα θα εξελίσσονται προς την κόκκινη φάση του γίγαντα ή την φάση του υπερκαινοφανούς.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τα θερμότερα και λαμπρότερα αστέρια βρίσκονται σχεδόν πάντα μέσα σε νέα σμήνη και συχνά περιβάλλονται από τα κουρέλια του νεφελώματος από το οποίο συμπυκνώθηκαν. Σχεδόν σε κάθε ανοιχτό σμήνος βρίσκουμε μεγάλους αριθμούς από ήρεμα και “ σοβαρά ” αστέρια μικρότερης μάζας αλλά αυτά που τραβούν την προσοχή μας είναι τα λαμπρότερα μέλη.
Πηγή: http://sp-astrophysics.blogspot.gr/2008/04/52-ngc-7654-5.html
Τα ανοιχτά σμήνη είναι ουράνια κοσμήματα λαμπρών αστεριών κι αποτελούν τα καλύτερα αξιοθέατα στον ουρανό μας. Τα περισσότερα είναι σχετικά χαλαρές ομάδες, όπου κυριαρχούν λαμπρά μπλε και λευκά αστέρια. Μπορεί να περιέχουν πάνω από ένα ζεύγος εκατοντάδων αστεριών - σπανιότερα περιέχουν περισσότερα – και συνήθως βρίσκονται σε περιοχές λαμπερών νεφελωμάτων.
‘Ολ’ αυτά τα χαρακτηριστικά ανάγονται στην καταγωγή των ανοικτών σμηνών, καθώς πρόκειται για ομάδες αστεριών που σχηματίσθηκαν πρόσφατα στο διάστημα κι ακόμα δεν πορεύονται στους χωριστούς εξελικτικούς τους δρόμους. Σμήνη όπως οι Πλειάδες στον αστερισμό του Ταύρου – ίσως το γνωστότερο σμήνος απ’ όλα – είναι μόνο μερικών δεκάδων εκατομμυρίων ετών.
Ακόμα κι αν όλα τ’ αστέρια σ’ ένα σμήνος γεννήθηκαν από το ίδιο αρχικό πρωτοαστρικό νέφος, βρίσκονται όλα σε μια σχετική κίνηση το ένα προς το άλλο και πέρα από μερικές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, σταδιακά, οι κινήσεις αυτές τ' απομακρύνουν μεταξύ τους. Παράλληλα, τα βαρύτερα, ταχέως εξελισσόμενα αστέρια θα έχουν ήδη εξαντλήσει τα καύσιμά τους κι αυτά με την μεγαλύτερη μάζα θα εξελίσσονται προς την κόκκινη φάση του γίγαντα ή την φάση του υπερκαινοφανούς.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τα θερμότερα και λαμπρότερα αστέρια βρίσκονται σχεδόν πάντα μέσα σε νέα σμήνη και συχνά περιβάλλονται από τα κουρέλια του νεφελώματος από το οποίο συμπυκνώθηκαν. Σχεδόν σε κάθε ανοιχτό σμήνος βρίσκουμε μεγάλους αριθμούς από ήρεμα και “ σοβαρά ” αστέρια μικρότερης μάζας αλλά αυτά που τραβούν την προσοχή μας είναι τα λαμπρότερα μέλη.
Πηγή: http://sp-astrophysics.blogspot.gr/2008/04/52-ngc-7654-5.html
Ανοιχτό Σμήνος M25
Πολλά αστέρια όπως ο ήλιος μας διαμορφώθηκαν σε ανοιχτά σμήνη. Το παραπάνω ανοικτό σμήνος, M25, περιέχει χιλιάδες αστέρια και απέχει περίπου δύο χιλιάδες έτη φωτός μακριά.
Όλα τα αστέρια του σμήνους σχηματίστηκαν περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια πριν. Τα φωτεινά νεαρά αστέρια στο Μ25 εμφανίζονται μπλε. Τα ανοιχτά σμήνη, που ονομάζονται επίσης και γαλαξιακά σμήνη, περιέχουν λιγότερα και μικρότερα αστέρια από τα σφαιρικά σμήνη. Επίσης, σε αντίθεση με τα σφαιρικά σμήνη, τα ανοιχτά σμήνη γενικά περιορίζονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας. Το M25 είναι ορατό με κιάλια προς τον αστερισμό του Τοξότη.
Πηγή:
http://www.tsene.com/2010/12/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CF%8C-%CF%83%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%82-m25/
Όλα τα αστέρια του σμήνους σχηματίστηκαν περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια πριν. Τα φωτεινά νεαρά αστέρια στο Μ25 εμφανίζονται μπλε. Τα ανοιχτά σμήνη, που ονομάζονται επίσης και γαλαξιακά σμήνη, περιέχουν λιγότερα και μικρότερα αστέρια από τα σφαιρικά σμήνη. Επίσης, σε αντίθεση με τα σφαιρικά σμήνη, τα ανοιχτά σμήνη γενικά περιορίζονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας. Το M25 είναι ορατό με κιάλια προς τον αστερισμό του Τοξότη.
Πηγή:
http://www.tsene.com/2010/12/%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CF%8C-%CF%83%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CE%BF%CF%82-m25/
Ανοιχτο Σμηνος στον Κυκνο
Ακριβώς στο όριο της ανθρώπινης αντίληψης είναι ένα γραφικό αστρικό πεδίο που περιέχει ένα από τα μεγαλύτερα ανοικτά σμήνη στο βόρειο ουρανό. Εκτεινόμενο σε μια γωνία μεγαλύτερη από της Σελήνης, τα σχετικά λίγα άστρα του M39 βρίσκονται μόλις περίπου 800 έτη φωτός μακριά προς τον αστερισμό του Κύκνου.
Η παραπάνω εικόνα του M39 είναι ένα μωσαϊκό από 33 εικόνες που τραβήχτηκαν από το τηλεσκόπιο WIYN στο Kitt Peak της Αριζόνα. Τα αστέρια στο M39 έχουν όλα ηλικία περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, πολύ νεώτερα από τα 5.000 εκατομμύρια χρόνια του Ήλιου μας. Τα ανοικτά σμήνη, που ονομάζονται επίσης γαλαξιακά σμήνη, περιέχουν λιγότερα και νεότερα αστέρια από τα σφαιρικά σμήνη. Επίσης, σε αντίθεση με τα σφαιρικά σμήνη, τα ανοιχτά σμήνη γενικά περιορίζονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας.
Πηγή:
http://www.apocalypsejohn.com/2011/03/blog-post.html
Η παραπάνω εικόνα του M39 είναι ένα μωσαϊκό από 33 εικόνες που τραβήχτηκαν από το τηλεσκόπιο WIYN στο Kitt Peak της Αριζόνα. Τα αστέρια στο M39 έχουν όλα ηλικία περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, πολύ νεώτερα από τα 5.000 εκατομμύρια χρόνια του Ήλιου μας. Τα ανοικτά σμήνη, που ονομάζονται επίσης γαλαξιακά σμήνη, περιέχουν λιγότερα και νεότερα αστέρια από τα σφαιρικά σμήνη. Επίσης, σε αντίθεση με τα σφαιρικά σμήνη, τα ανοιχτά σμήνη γενικά περιορίζονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας.
Πηγή:
http://www.apocalypsejohn.com/2011/03/blog-post.html
Ανοικτά αστρικά σμήνη
Τα ανοικτά αστρικά σμήνη είναι συστάδες αστεριών οι οποίες ποικίλουν
από συγκεντρώσεις μερικών δεκάδων ήλιων, ως νέφη χιλιάδων αστέρων.
Συχνότερα καλούνται απλώς αστρικά σμήνη ενώ μερικές φορές καλούνται
αλαξιακά αστρικά σμήνη. Οι συστάδες αυτές από αστέρια σχηματίστηκαν από το ίδιο νέφος 3διαστρικής ύλης (κυρίως υδρογόνο και σκόνη).
Όταν τα αστρικά σμήνη είναι νεαρά (μερικών εκατομμυρίων ή δεκάδων εκατομμυρίων
ετών) περιέχουν μεγάλους φωτεινούς αστέρες (αστέρες τύπου Ο ή Β). Τα πολύ νεαρά
αστρικά σμήνη (ηλικίας μικρότερης από 10 εκατομμύρια έτη) περιέχουν ακόμη
υπολείμματα του νέφους από το οποίο σχηματίστηκαν – αυτό φαίνεται ως νέφωση.
Η μελέτη ενός αστρικού σμήνους είναι χρήσιμη γιατί τα άστρα αυτά σχηματίστηκαν
από το ίδιο γιγαντιαίο νέφος (έτσι έχουν την ίδια χημική σύσταση) και βρίσκονται
περίπου στην ίδια απόσταση από τη γη (χιλιάδες έτη φωτός μακριά!).
Παρατηρώντας έτσι ένα αστρικό σμήνος μπορούμε να υποθέσουμε, κάνοντας έτσι μια
πρώτη προσέγγιση, ότι όλα τα αστέρια στο σμήνος αποτελούνται από το ίδιο υλικό και
έχουν όλα την ίδια απόσταση από τη γη. Οποιαδήποτε διαφορά παρουσιάζουν έτσι,
οφείλεται στη διαφορετική τους μάζα.
πηγή:
http://www.euhou.net/docupload/files/Photometry.pdf
από συγκεντρώσεις μερικών δεκάδων ήλιων, ως νέφη χιλιάδων αστέρων.
Συχνότερα καλούνται απλώς αστρικά σμήνη ενώ μερικές φορές καλούνται
αλαξιακά αστρικά σμήνη. Οι συστάδες αυτές από αστέρια σχηματίστηκαν από το ίδιο νέφος 3διαστρικής ύλης (κυρίως υδρογόνο και σκόνη).
Όταν τα αστρικά σμήνη είναι νεαρά (μερικών εκατομμυρίων ή δεκάδων εκατομμυρίων
ετών) περιέχουν μεγάλους φωτεινούς αστέρες (αστέρες τύπου Ο ή Β). Τα πολύ νεαρά
αστρικά σμήνη (ηλικίας μικρότερης από 10 εκατομμύρια έτη) περιέχουν ακόμη
υπολείμματα του νέφους από το οποίο σχηματίστηκαν – αυτό φαίνεται ως νέφωση.
Η μελέτη ενός αστρικού σμήνους είναι χρήσιμη γιατί τα άστρα αυτά σχηματίστηκαν
από το ίδιο γιγαντιαίο νέφος (έτσι έχουν την ίδια χημική σύσταση) και βρίσκονται
περίπου στην ίδια απόσταση από τη γη (χιλιάδες έτη φωτός μακριά!).
Παρατηρώντας έτσι ένα αστρικό σμήνος μπορούμε να υποθέσουμε, κάνοντας έτσι μια
πρώτη προσέγγιση, ότι όλα τα αστέρια στο σμήνος αποτελούνται από το ίδιο υλικό και
έχουν όλα την ίδια απόσταση από τη γη. Οποιαδήποτε διαφορά παρουσιάζουν έτσι,
οφείλεται στη διαφορετική τους μάζα.
πηγή:
http://www.euhou.net/docupload/files/Photometry.pdf
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΜΗΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ HUBBLE
Εντυπωσιακές εικόνες από ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αστρικά σμήνη του Γαλαξία κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το τηλεσκόπιο έστειλε εικόνες από το αστρικό σμήνος Messier 107 που βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιάδων ετών φωτός από το δικό μας ηλιακό σύστημα.
To αστρικό «χωράφι»Το Messier 107 ανήκει στην κατηγορία των λεγομένων «σφαιρωτών σμηνών» αφού αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες εξαιρετικής φωτεινότητας άστρα που εξαιτίας των βαρυτικών δυνάμεων βρίσκονται συγκεντρωμένα το ένα πολύ κοντά στο άλλο δημιουργώντας έτσι την εικόνα μιας λαμπερής κοσμικής μπάλας. Βλέποντας τις εντυπωσιακές εικόνες του Hubble οι ειδικοί χαρακτήρισαν το Messier 107 ως ένα «χωράφι άστρων». Όπως και σε όλα τα σφαιρωτά (ή σφαιρικά) σμήνη έτσι και σε αυτό η πλειονότητα των άστρων είναι αρχαία αφού έχουν ηλικία πολλών δισεκατομμυρίων ετών.
ΠΗΓΗ:
http://www.defencenet.gr/defence/o/49705
To αστρικό «χωράφι»Το Messier 107 ανήκει στην κατηγορία των λεγομένων «σφαιρωτών σμηνών» αφού αποτελείται από εκατοντάδες χιλιάδες εξαιρετικής φωτεινότητας άστρα που εξαιτίας των βαρυτικών δυνάμεων βρίσκονται συγκεντρωμένα το ένα πολύ κοντά στο άλλο δημιουργώντας έτσι την εικόνα μιας λαμπερής κοσμικής μπάλας. Βλέποντας τις εντυπωσιακές εικόνες του Hubble οι ειδικοί χαρακτήρισαν το Messier 107 ως ένα «χωράφι άστρων». Όπως και σε όλα τα σφαιρωτά (ή σφαιρικά) σμήνη έτσι και σε αυτό η πλειονότητα των άστρων είναι αρχαία αφού έχουν ηλικία πολλών δισεκατομμυρίων ετών.
ΠΗΓΗ:
http://www.defencenet.gr/defence/o/49705
Αστρικά σμήνη σε τροχιά συγχώνευσης
Οι αστρονόμοι χρησιμοποιώντας στοιχεία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA εντόπισαν δύο σμήνη γεμάτα πελώρια άστρα, τα οποία πιθανόν βρίσκονται στα πρώτα στάδια συγχώνευσης. Το νεφέλωμα 30 Doradus βρίσκεται 170.000 έτη φωτός από τη γη. Στην αρχή, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι πρόκειται για ένα σμήνος, στον πυρήνα μιας τεράστιας περιοχής σχηματισμού άστρων, του νεφελώματος 30 Doradus, αλλά τελικά βρέθηκε ότι είναι στην πραγματικότητα μια σύνθεση δύο σμηνών, που διαφέρουν ηλικιακά μεταξύ τους κατά ένα εκατομμύριο έτη!
Ολόκληρο το σύμπλεγμα 30 Doradus αποτελεί μια ενεργή περιοχή σχηματισμού άστρων για 25 εκατ. χρόνια και αυτήν τη στιγμή είναι άγνωστο για πόσο ακόμη η συγκεκριμένη περιοχή θα συνεχίσει να δημιουργεί νέα αστέρια. Τα μικρότερα συστήματα που συγχωνεύονται σε μεγαλύτερα θα μπορούσαν να βοηθήσουν να εξηγηθεί η προέλευση κάποιων από τα μεγαλύτερα γνωστά σμήνη άστρων.
Το μπλε χρώμα, στη φωτογραφία που δημοσιοποίησε χθες ως «φωτογραφία της ημέρας» η NASA, είναι φως από τα πιο καυτά και πιο μεγάλα άστρα, το πράσινο από την πυράκτωση του οξυγόνου και το κόκκινο από το φθορίζον υδρογόνο.
ΠΗΓΗ: http://www.axortagos.gr/astrika-smini-troxia-sigxonefsis.html
Ολόκληρο το σύμπλεγμα 30 Doradus αποτελεί μια ενεργή περιοχή σχηματισμού άστρων για 25 εκατ. χρόνια και αυτήν τη στιγμή είναι άγνωστο για πόσο ακόμη η συγκεκριμένη περιοχή θα συνεχίσει να δημιουργεί νέα αστέρια. Τα μικρότερα συστήματα που συγχωνεύονται σε μεγαλύτερα θα μπορούσαν να βοηθήσουν να εξηγηθεί η προέλευση κάποιων από τα μεγαλύτερα γνωστά σμήνη άστρων.
Το μπλε χρώμα, στη φωτογραφία που δημοσιοποίησε χθες ως «φωτογραφία της ημέρας» η NASA, είναι φως από τα πιο καυτά και πιο μεγάλα άστρα, το πράσινο από την πυράκτωση του οξυγόνου και το κόκκινο από το φθορίζον υδρογόνο.
ΠΗΓΗ: http://www.axortagos.gr/astrika-smini-troxia-sigxonefsis.html
Ανοιχτο Σμηνος στον Κυκνο
Ακριβώς στο όριο της ανθρώπινης αντίληψης είναι ένα γραφικό αστρικό πεδίο που περιέχει ένα από τα μεγαλύτερα ανοικτά σμήνη στο βόρειο ουρανό. Εκτεινόμενο σε μια γωνία μεγαλύτερη από της Σελήνης, τα σχετικά λίγα άστρα του M39 βρίσκονται μόλις περίπου 800 έτη φωτός μακριά προς τον αστερισμό του Κύκνου.
Η παραπάνω εικόνα του M39 είναι ένα μωσαϊκό από 33 εικόνες που τραβήχτηκαν από το τηλεσκόπιο WIYN στο Kitt Peak της Αριζόνα. Τα αστέρια στο M39 έχουν όλα ηλικία περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, πολύ νεώτερα από τα 5.000 εκατομμύρια χρόνια του Ήλιου μας. Τα ανοικτά σμήνη, που ονομάζονται επίσης γαλαξιακά σμήνη, περιέχουν λιγότερα και νεότερα αστέρια από τα σφαιρικά σμήνη. Επίσης, σε αντίθεση με τα σφαιρικά σμήνη, τα ανοιχτά σμήνη γενικά περιορίζονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας.
Η παραπάνω εικόνα του M39 είναι ένα μωσαϊκό από 33 εικόνες που τραβήχτηκαν από το τηλεσκόπιο WIYN στο Kitt Peak της Αριζόνα. Τα αστέρια στο M39 έχουν όλα ηλικία περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, πολύ νεώτερα από τα 5.000 εκατομμύρια χρόνια του Ήλιου μας. Τα ανοικτά σμήνη, που ονομάζονται επίσης γαλαξιακά σμήνη, περιέχουν λιγότερα και νεότερα αστέρια από τα σφαιρικά σμήνη. Επίσης, σε αντίθεση με τα σφαιρικά σμήνη, τα ανοιχτά σμήνη γενικά περιορίζονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας.
ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΜΗΝΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ
Για κάποιους, το περίγραμμα του ανοιχτού σμήνους άστρων M6 μοιάζει με μια πεταλούδα. Το Μ6, επίσης γνωστό ως NGC 6405, εκτείνεται σε περίπου 20 έτη φωτός και βρίσκεται περίπου 2.000 έτη φωτός μακριά.
Το M6 μπορεί καλύτερα να φανεί σε έναν σκοτεινό ουρανό με κιάλια προς τον αστερισμό του Σκορπιού, καλύπτοντας περίπου μέρος του ουρανού όσο το ολόγιομο φεγγάρι. Όπως και τα άλλα ανοιχτά σμήνη, το M6 αποτελείται κυρίως από νεαρούς, κυανούς αστέρες, αν και το πιο λαμπρό αστέρι είναι σχεδόν πορτοκαλί. Το M6 εκτιμάται ότι είναι ηλικίας πάνω από περίπου 100 εκατομμύρια έτη. Ο καθορισμός της απόστασης των σμηνών όπως το Μ6 βοηθά τους αστρονόμους να βαθμονομήσουν την κλίμακα της απόστασης του σύμπαντος.
ΠΗΓΗ:
www.tsene.com
Το M6 μπορεί καλύτερα να φανεί σε έναν σκοτεινό ουρανό με κιάλια προς τον αστερισμό του Σκορπιού, καλύπτοντας περίπου μέρος του ουρανού όσο το ολόγιομο φεγγάρι. Όπως και τα άλλα ανοιχτά σμήνη, το M6 αποτελείται κυρίως από νεαρούς, κυανούς αστέρες, αν και το πιο λαμπρό αστέρι είναι σχεδόν πορτοκαλί. Το M6 εκτιμάται ότι είναι ηλικίας πάνω από περίπου 100 εκατομμύρια έτη. Ο καθορισμός της απόστασης των σμηνών όπως το Μ6 βοηθά τους αστρονόμους να βαθμονομήσουν την κλίμακα της απόστασης του σύμπαντος.
ΠΗΓΗ:
www.tsene.com
NGC 884 & NGC 869 - Διπλό ανοιχτό σμήνος στον Περσέα
To διπλό σμήνος αποτελείται από τα ανοιχτά σμήνη NGC 869 και NGC 884 και βρίσκεται στον αστερισμό του Περσέα. Τα σμήνη αυτά έχουν απόσταση από την Γη 7600 and 6800 έτη φωτός, πράγμα που σημαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους. Τα σμήνη διακρίνονται εύκολα τους Φθινοπωρινούς μήνες ακόμα και με γυμνό μάτι σε έναν σκοτεινό ουρανό ή ακόμα καλύτερα με ένα ζευγάρι κιάλια η μικρό τηλεσκόπιο.
πηγή:
http://www.astrofarma.gr/index.php/el/doublecluster
πηγή:
http://www.astrofarma.gr/index.php/el/doublecluster
Ανοιχτό Αστρικό Σμήνος στο Σκορπιό
Το M7 είναι ένα από τα πιο γνωστά ανοιχτά αστρικά σμήνη στον ουρανό. Το σμήνος, που κυριαρχείται από φωτεινά μπλε αστέρια, μπορεί κάποιος να το δει με γυμνό μάτι σε ένα σκοτεινό ουρανό στην ουρά του αστερισμού του Σκορπιού (Σκορπιού).
Το M7 περιέχει περίπου 100 αστέρια συνολικά, είναι περίπου 200 εκατομμυρίων χρόνων, εκτείνεται σε περίπου 25 έτη φωτός από άκρη σε άκρη, και βρίσκεται 1000 έτη φωτός μακριά. Η παραπάνω μακράς έκθεσης φωτογραφία λήφθηκε κατά τη διάρκεια αρκετών νυχτών από το Yalbraith, στην Αυστραλία. Το σμήνος αστέρων M7 ήταν γνωστό από την αρχαιότητα, και αναφέρεται από τον Πτολεμαίο το έτος 130 μ.Χ.. Επίσης ορατό είναι ένα σκοτεινό σύννεφο σκόνης και κυριολεκτικά εκατομμύρια ανεξάρτητα αστέρια προς το Γαλαξιακό κέντρο.
ΠΗΓΗ:
http://www.tsene.com.
Το M7 περιέχει περίπου 100 αστέρια συνολικά, είναι περίπου 200 εκατομμυρίων χρόνων, εκτείνεται σε περίπου 25 έτη φωτός από άκρη σε άκρη, και βρίσκεται 1000 έτη φωτός μακριά. Η παραπάνω μακράς έκθεσης φωτογραφία λήφθηκε κατά τη διάρκεια αρκετών νυχτών από το Yalbraith, στην Αυστραλία. Το σμήνος αστέρων M7 ήταν γνωστό από την αρχαιότητα, και αναφέρεται από τον Πτολεμαίο το έτος 130 μ.Χ.. Επίσης ορατό είναι ένα σκοτεινό σύννεφο σκόνης και κυριολεκτικά εκατομμύρια ανεξάρτητα αστέρια προς το Γαλαξιακό κέντρο.
ΠΗΓΗ:
http://www.tsene.com.
Το αστρικό σμήνος των Πλειάδων
Οι Πλειάδες είναι το πιο διάσημο ανοικτό αστρικό σμήνος, γνωστό και ως Πούλια ή ως Επτά Αδελφές ή Μ 45 (σύμφωνα με τον κατάλογο του Messier) ή NGC 1432 (New General Catalogue). Ανήκει στον αστερισμό του Ταύρου και βρίσκεται σε απόσταση 360 εως 400 έτη φωτός μακρυά. Αποτελείται από νεαρούς κυανούς αστέρες που έχουν ηλικία περίπου 78 εκατομμυρίων ετών. Είναι εύκολο να τις διακρίνει κανείς αφού θα λέγαμε είναι σαν μια μικρογραφία της Μεγάλης Άρκτου αφού έχουν κι αυτές το χαρακτηριστίκο σχήμα που μοιάζει με κατσαρόλα ή κουτάλα.
! Προσοχή όμως γιατί πολλοί αρχάριοι τις μπερδεύουν με την Μικρή Αρκτό που κι εκείνη έχει αυτό το σχήμα όμως δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τους αστέρες της εκτός από τον Πολικό αστέρα. Ο αστερισμός της Μικρής Άρκτου εντοπίζεται μέσω των δεικτών της Μεγάλης Άρκτου, Dubhe και Merak (αν προεκτείνουμε τη ευθεία που ορίζουν), ενώ οι Πλειάδες είναι μια ομάδα επτά αστέρων δυτικά των Υαδων στον αστερισμό του Ταύρου.
Έξι από τους επτά κύριους αστέρες είναι εύκολα ορατοί με γυμνό μάτι και είναι ένας ωραίος τρόπος να ελέγξει κανείς την όραση του, την ευαισθησία δηλαδή των ματιών του στο φώς, ανάλογα με το πόσους αστέρες μπορεί να διακρίνει. Άλλοι διακρίνουν έξι άλλοι επτά ή οκτώ. Στην πραγματικότητα υπάρχουν γύρω στους 500 αστέρες στο σμήνος και γι’αυτό ακόμη και με κιάλια είναι ένα θαυμαστό θέαμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο αστρικό πεδίο των Πλειάδων παρατηρούνται μια φορά το χρόνο βροχές διαττόντων. Στις 4-6 Νοεμβρίου κορυφώνονται οι νότιοι Ταυρίδες, μετεωροειδή που φαίνονται να προέρχονται από τον αστερισμό του Ταύρου. Είναι υπολείμματα του κομήτη Encke αλλά δίνουν μόνο 8 διάττοντες την ώρα.
ΠΗΓΗ:http://blogs.sch.gr/kriniom
! Προσοχή όμως γιατί πολλοί αρχάριοι τις μπερδεύουν με την Μικρή Αρκτό που κι εκείνη έχει αυτό το σχήμα όμως δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τους αστέρες της εκτός από τον Πολικό αστέρα. Ο αστερισμός της Μικρής Άρκτου εντοπίζεται μέσω των δεικτών της Μεγάλης Άρκτου, Dubhe και Merak (αν προεκτείνουμε τη ευθεία που ορίζουν), ενώ οι Πλειάδες είναι μια ομάδα επτά αστέρων δυτικά των Υαδων στον αστερισμό του Ταύρου.
Έξι από τους επτά κύριους αστέρες είναι εύκολα ορατοί με γυμνό μάτι και είναι ένας ωραίος τρόπος να ελέγξει κανείς την όραση του, την ευαισθησία δηλαδή των ματιών του στο φώς, ανάλογα με το πόσους αστέρες μπορεί να διακρίνει. Άλλοι διακρίνουν έξι άλλοι επτά ή οκτώ. Στην πραγματικότητα υπάρχουν γύρω στους 500 αστέρες στο σμήνος και γι’αυτό ακόμη και με κιάλια είναι ένα θαυμαστό θέαμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο αστρικό πεδίο των Πλειάδων παρατηρούνται μια φορά το χρόνο βροχές διαττόντων. Στις 4-6 Νοεμβρίου κορυφώνονται οι νότιοι Ταυρίδες, μετεωροειδή που φαίνονται να προέρχονται από τον αστερισμό του Ταύρου. Είναι υπολείμματα του κομήτη Encke αλλά δίνουν μόνο 8 διάττοντες την ώρα.
ΠΗΓΗ:http://blogs.sch.gr/kriniom